جداسازی دی اکسید کربن از گازهای دودکش با استفاده از بسترهای قابل احیای کربنات سدیم و آهک

چکیده سوخت های فسیلی مورد استفاده در نیروگاه ها، حمل و نقل و صنایع از منابع اولیه و اصلی انتشار دی اکسید کربن به اتمسفر هستند. اکثر روشهای کاهش انتشار دی اکسید کربن بر منابع نقطه ای وسیع متمرکز شده اند. هدف اصلی در این تحقیق توسعه یک فناوری ساده و ارزان برای حذف co2 از گازهای دودکش با استفاده از جاذب های قابل احیای کربنات سدیم و آهک است. آنالایزر ترموگراومتریک (tga ) و راکتور بستر ثابت، تجهیزات اولیه این مطالعه برای ارزیابی جداسازیco2 از فلو گاز شبیه سازی شده است. اثر پارامترهای واکنش همچون دمای واکنش کربناسیون و ترکیب درصد گاز کربناسیون با استفاده از دو جاذب کربنات سدیم و آهک بررسی شده است. در واکنشی که از جاذب کربنات سدیم استفاده می شود جاذب پس از جذب co2 و آب به کربنات هیدروژن سدیم تبدیل می شود که درمرحله واجذبی می تواند مجددا احیاء شود. پس از چگالش رطوبت جریان گازی ایجاد شده در مرحله کلسیناسیون، جریان خالص co2 برای استفاده بعدی حاصل می شود. واکنش در بازه دمایی 60 تا 80 درجه سلیسیوس انجام می پذیرد. فشار سیستم در طول کربناسیون و کلسیناسیون اتمسفریک است. سرعت واکنش و ظرفیت جذب با افزایش دما کاهش می یابد، در حالیکه سرعت واکنش با افزایش غلظت دی اکسید کربن افزایش می یابد. بازده حذف دی اکسید کربن در راکتور بستر ثابت در واکنش کربناسیون در یک مرحله در حدود 47% به دست آمده است. جاذب بایستی در دمای ?c120 احیاء گردد. راندمان واکنش کلسیناسیون در یک مرحله در حدود 43% به دست آمده است. در واکنشی که از جاذب آهک استفاده می شود جاذب آهک با دی اکسید کربن واکنش داده و کربنات کلسیم تشکیل می شود. کربنات کلسیم با گرم شدن به دی اکسید کربن و آهک احیا می شود. واکنش کربناسیون در دمایی بین 600 تا800 درجه سلیسیوس انجام گرفته است. فشار سیستم در طول واکنش کربناسیون اتمسفریک است. سرعت واکنش و ظرفیت جذب با افزایش دما کاهش می یابد، در حالیکه با افزایش غلظت دی اکسید کربن، سرعت واکنش افزایش می یابد. بازده حذف دی اکسید کربن در راکتور بستر ثابت و در یک مرحله در حدود 45% به دست آمده است. واکنش کلسیناسیون در دمای900 درجه سلیسیوس و فشار اتمسفریک انجام گرفته است. راندمان واکنش کلسیناسیون در یک مرحله در حدود 64% به دست آمده است.